பாடல் – 27
உண்பொழுது நீராடி யுண்டலும் என்பெறினும்
பால்பற்றிச் சொல்லா விடுதலுந் -தோல்வற்றிச்
சாயினுஞ் சான்றாண்மை குன்றாமைஇம்மூன்றுந்
தூஉய மென்பார் தொழில்.
(இ-ள்.) உண்பொழுது – உண்ணுதற்குரிய காலத்தில், நீர் ஆடி – குளித்து, உண்டலும் – உண்ணுதலும்; என் பெறினும் – (சாட்சியாகும் பொழுது) எவ்வளவு பெரும் பயனை அடைவதாயிருந்தாலும், பால் – ஒரு பக்கம், பற்றி – சார்ந்து, சொல்லா விடுதலும் – பொய்க்கரி சொல்லாமலிருத்தலும்; தோல் வற்றி – (உணவின்மையால்) உடம்பு இளைத்து, சாயினும் – அழிவதாயிருந்தாலும், சான்று ஆண்மை – பல நற்குணங்களால் நிறைந்து அவற்றை ஆளுதல், குன்றாமை – குறையாமையும்; இ மூன்றும் இவை மூன்றும், தூஉயம் – (மன மொழி மெய்களால்) குற்றமற்றவர்களாயிருக்கின்றோம், என்பார் – என்று கருதுவோர் தொழில் – செயல்களாம், (எ-று.)
(க-ரை.) நீராடி யுண்பதும், பொய்க்கரி புகலாமலிருப்பதும், உயிர் நீங்கினும் சான்றாண்மை நீங்காதிருப்பதும் தூயவர் செயல்கள்.
விதித்த காலங்களில் நீராடக் கூடாமற் போனாலும் உண்ணும் பொழுதாயினும், நீராடுதல் இன்றியமையாத தென்பது. என் : எவன் என்னும் வினாப்பெயர். சான்று – அறிவின் நிறைவு; சால் என்னும் உரிச்சொல் லடியாகப் பிறந்த பெயர்; று : விகுதி, ஆண்மை – ஆளுதல்; தொழிற்பெயர். தோல் – உடம்பு : சினையாகு பெயர். வற்றி : வறுமை என்னும் பண்புப் பகுதி ஈறு கெட்டுப் பகுதி இரட்டித்து இகர விகுதி பெற்றது. தூஉயம் : உயிரளபெடை; இசை நிறைத்தற்கண் வந்தது. சான்றாண்மையாவது – பல குணங்களாலும் நிறைந்து அவற்றை யாடற்றன்மை. ‘ஊழி பெயரினுந் தாம் பெயரார் சான்றாண்மைக், காழி யெனப்படுவார்.’ என்ற பொய்யாமொழிக் கிணங்கித் தோல்வற்றிச் சாயினும் என்றார். பால் – பக்கம். வள்ளுவரும் “சமன்செய்து சீர்தூக்குங் கோல்போல் அமைந் தொருபாற், கோடாமை சான்றோர்க் கணி” என்று கூறியுள்ளார். இதில் ஒருபாற் கோடாமை யாவது – வினாவிடைகளாற் கேட்டவற்றை மறையாது பகை நொதுமல், நட்பென்னும் மூன்று திறத்தார்க்கும் ஒப்பக் கூறுதல். நீராடுவதனால் அழுக்கு முதலிய உடம்பின் குற்றம்.
நீங்குதலும், பால்பற்றிச் சொல்லாமையினால் பொய் முதலிய வாய்க்குற்றம் நீங்குதலும், சான்றாண்மை குன்றாமையினால் வஞ்சனை முதலிய மனக்குற்றம் நீங்குதலும் சொல்லப்பட்டன.
