தொடர் – 51
உலக அரங்கில் பிரசித்தி பெற்ற ஒரு ஹைக்கூ ..ஜப்பானிய ஹைக்கூ பிதாமகர் மட்சுவோ பாஷோ கி.பி 17ஆம் நூற்றாண்டில் எழுதிய ஒரு ஹைக்கூ..
பழைய குளம்
தவளை தாவிக் குதிக்க
நீரில் சப்தம்.
The old pond
a frog jumps in
the sound of the water.
பழைய குளம் என்றாலே அது பாழடைந்த குளமாகவும்..குப்பைகளால் நிரம்பி நீரற்றுப் போன ஒரு நிலையையே நம் கண்முன் நிறுத்தும்.. அவ்விடத்தில் தவளைகள்..பாம்புகள் போன்ற உயிரினங்கள் இருப்பதும் இயற்கையே.. அது போன்ற ஒரு குளக்கரையில் எவராவது நடந்து செல்ல முயற்சிக்கும் போது அதன் கரைகளில் இருக்கும் தவளை தாவி குதிப்பதும் இயற்கையான ஒரு நிகழ்வு தான்..ஆனால் ஈற்றடியில் நீரில் சப்தம் என்ற ஒரு சொல்லின் வாயிலாக பழைய குளமாக இருந்தாலும் கனமழையின் காரணமாக அது நிறைந்திருக்கவும் வாய்ப்புள்ளதையும் அறிந்து கொள்ளலாம்.. அவ்வாறு நிறைந்த நீருள்ள ஒரு குளத்தில் தவளை தாவிக் குதிக்க எழுகிறது நீரில் சப்தம்.. என நிறைவு செய்து விட்டார்.
இதில் என்ன புதிய செய்தி..ஏன் இந்த கவிதை உலகளாவிய மதிப்பினைப் பெற்றது… இந்தக் கவிதையை ஏன் ஜப்பான் தேசமே கொண்டாடி மகிழ்ந்தது.. இத்தனைக்கும் காரணம் இல்லாமல் இல்லை..
படிப்பதற்கும்..பார்ப்பதற்கும் எளிமையாய் இருக்கும் இந்தக் கவிதை படிம உத்தியில் எழுதப்பட்ட ஒரு கவிதை..
இதை ஜப்பான் தேசத்தவரும்..உலக நாடுகளும் கொண்டாட என்ன காரணம் என்பதை அறிவதற்கு முன்..நீங்கள் இதை தெரிந்து கொள்ள வேண்டும்.
ஜப்பானில் ஹைக்கூ பிரசித்தமாகத் துவங்கியது எடோ காலம் ( Edo Period ) கி.பி 1603 லிருந்து கி.பி.1867 வரை
அப்போது மன்னர் பரம்பரையினரே ஜப்பானை ஆட்சி செய்து வந்தார்கள்.அவர்கள் நோபிள்ஸ் அல்லது மிக்காடோ (Nobles or Mikado..the Emperor) என அழைக்கப் பட்டார்கள்.. அவர்களது படைப்பிரிவு தலைவர்களாகவும் மக்களை அதிகாரம் செய்யும் தலைமை பொறுப்பிலும் இருந்தவர்கள் சாமுராய்கள் ( Samurai ) எனப் பட்டனர்..கீழான நிலையில் இருந்தவர்களை சோனின் ( Chonin ) அல்லது அயினோ ( Aino ) என்ற சாதி பகுப்பு முறைகளும் இருந்தது..சாமுராய் வீரர்களிலும் சற்று மேம்பட்டவர்களை ஷோகன் ( Shogun ) எனவும் அழைத்தார்கள்..சோனின் மற்றும் அயினோ என அழைக்கப்பட்ட கீழ்தட்டு மக்கள் தான் பொதுவாக புராக்குமின் ( Burakumin ) என வழங்கப் பட்டனர்..இவர்களே விவசாயிகளாகவும்..மீன்பிடித் தொழிலையும் செய்து வந்தவர்கள்..
ஷோகன்களோ..சாமுராய்களோ புராக்குமின்களை சற்றே தரக்குறைவாகவே நடத்தி வந்த பழைமைவாதிகள் நிறைந்த காலமே எடோ காலம்..அவ்வாறான சூழலில் ஒன்றிரண்டு சாமுராய்கள் புராக்குமின்னுடன் இணக்கமாக இருக்க பயங்கர எதிர்ப்பும் வலுத்த காலம் அது..
மட்சுவோ பாஷோ சாமுராய் இனத்தைச் சேர்ந்தவர்..அவர் மக்கள் அனைவரையும் ஒன்றாகவே பாவித்து நடத்திய ஜென் துறவி..அவருக்கு பழைமைவாதிகளால் எவ்வளவு இடையூறும்..துன்பமும் நேர்ந்திருக்கும் என எண்ணிப் பாருங்கள்..அந்தக் காலச் சூழலை மனதில் நிலைநிறுத்திக் கொண்டு..வாருங்கள் இந்தக் கவிதைக்கு..
பழைய குளம்
தவளை தாவிக் குதிக்க
நீரில் சப்தம்.
பழைய குளம்…பழைமைவாதிகளுக்கான படிமம்.
தவளை பாஷோவிற்கான படிமம்.. அவரின் புரட்சிகரப்போக்கு பழைமைவாதத்திலிருந்து தாவுவதற்கான படிமம்.
நீரில் எழும் சப்தம்..பழைமை வாதிகளின் கருத்தில் ஏற்படும் முரண்களும்..சலசலப்பும்.
பழைய குளத்தைச்சேர்ந்த ஒரு தவளை அதை விட்டுத்தாவும் போது அந்த பழைமை வாதிகளின் கருத்தில் சலனத்தை ஏற்படுத்தி விடுகிறது…என்பதே இக் கவிதையின் மூலம்… இதுவும் எனது பார்வையும்..கோணமுமே…பாஷோவைப் பற்றியும்…பழங்கால ஜப்பானைப் பற்றியும் தேடலைத் துவங்கிய போது எனக்கு கிடைத்த தகவல்…இது உண்மையாகவும் இருக்கலாம்.. தவறாகவும் இருக்கலாம்..ஒரு எளிய கவிதையை ஜப் பானிய தேசமே கொண்டாடி மகிழ்ந்திருக்கிறது எனில் அடக்குமுறையாளர்களின் எதேச்சிகாரப் போக்கை கண்டித்த…அல்லது மீறிய ஒரு பார்வையை அக்கவிதை விதைத்த பலன் தான் என்பது எனது எண்ணம்.
டோக்கியோ காலத்திற்குப் பின்னும்..ஆங்கிலேயரது ஆட்சிக்குப் பின்னும் புராக்குமின்னும் ஏனைய உயர் வகுப்பினரும் சாமுராய்களும் ஒன்றென கலந்து விட்டனர்… இன்று சாமுராய்களின் உடலில் புராக்குமின்னுடைய இரத்தமும்..புராக்குமின் உடலில் சாமுராய் இரத்தமும் ஒன்றென கலந்த காரணத்தாலேயே…உலக அரங்கில் ஜப்பானியர்கள் இரண்டாம் உலகப் போரில் பயங்கர பொருளாதார அடியைப் பெற்றபோதும் வீறுகொண்டெழ உதவியது இந்த இன இணக்கமேயாகும்.
