கவினழகுத் தெரிந்தால் போதும்
கைமுழுதும் தெரியவா வேண்டும் ?
நளினமும் புரிந்தால் போதும்
நாட்டியமும் உமக்கா வேண்டும் ?
விழிதிறந்துப் பார்த்தால் போதும்
விரகமும் தெரியவா வேண்டும் ?
மொழிபேச நகைத்தால் போதும்
மோகத்தை அழைக்கவா வேண்டும் ?
கூந்தல்தனை முடிந்தால் போதும்
குழல்தனை விரிக்கவா வேண்டும் ?
சாந்தமானப் பார்வை போதும்
சரசமாட அழைக்கவா வேண்டும் ?
உடையழகு தெரிந்தால் போதும்
ஒய்யாரம் புரியவா வேண்டும் ?
நடையாலே ஈர்த்தால் போதும்
நங்கையே உனக்கெது வேண்டும் ?
I மின்னிதழ் I உழைப்பாளர்களை உயர்த்துவோம்
உழைப்பாளர்களை உயர்த்துவோம்
உழைப்பே என்றும் உயர்வாகும்!
உடலை உறுதி ஆக்கிவிடும்!
தழைக்கும் தொழில்கள் நாட்டினிலே
தளரா உழைப்பின் பலனன்றோ!
கவிதை எழுதுவதற்கு எத்தனையோ வடிவங்கள் இருந்தாலும் மரபு வடிவம் என்பது மாறாத ஒரு வடிவம்; மரபு அழிந்துவிட்டது; அது திரும்ப எழாது; புதுக்கவிதை போன்ற புதிய வடிவங்கள் தோன்றிவிட்டன. நம் எண்ணப்படி எழுதலாம் என்று எண்ணியவர்களின் எண்ணங்கள் தவறு என நிரூபிக்கும் வகையில் உருவான தொகுப்பே இது.
ஒரே ஒரு வேண்டுகோள் 12 மணிநேரத்திற்குள் பொழிந்த கவிதைகள் என்னைத் தக்க முக்காடச் செய்து விட்டன. ஒரு நூறு கவிதைகளுடன் தொகுப்பை நிறைவுசெய்யலாம் என எண்ணினால் அதுமுடியாமல் போனது.