நிஜமாயிருக்கிறேன்
முரணானவள் என
முகம் சுழிக்கிறார்கள்.
மாக்கோலம் போடுவது
மருதாணி இடுவது
பூச்சரம் தொடுப்பது
கோயிலுக்குப் போவது
இப்படி எதுவுமே
என்னிடத்தில்
இல்லாததால்
விடிவேதும் இல்லாது
வேதனைப்படுகிறேனாம்.
அடங்காப்பிடாரி என
ஆசைதீரக் கத்தட்டும்
அதற்குமேல் என்னவுண்டோ
எல்லாமே சொல்லட்டும்.
நான், நிஜமாகத்தானிருப்பேன்
இவர்கள் முரணானவள் என
முகம் சுழித்தே வாழட்டும்…! ”
I மின்னிதழ் I உழைப்பாளர்களை உயர்த்துவோம்
உழைப்பாளர்களை உயர்த்துவோம்
உழைப்பே என்றும் உயர்வாகும்!
உடலை உறுதி ஆக்கிவிடும்!
தழைக்கும் தொழில்கள் நாட்டினிலே
தளரா உழைப்பின் பலனன்றோ!
கவிதை எழுதுவதற்கு எத்தனையோ வடிவங்கள் இருந்தாலும் மரபு வடிவம் என்பது மாறாத ஒரு வடிவம்; மரபு அழிந்துவிட்டது; அது திரும்ப எழாது; புதுக்கவிதை போன்ற புதிய வடிவங்கள் தோன்றிவிட்டன. நம் எண்ணப்படி எழுதலாம் என்று எண்ணியவர்களின் எண்ணங்கள் தவறு என நிரூபிக்கும் வகையில் உருவான தொகுப்பே இது.
ஒரே ஒரு வேண்டுகோள் 12 மணிநேரத்திற்குள் பொழிந்த கவிதைகள் என்னைத் தக்க முக்காடச் செய்து விட்டன. ஒரு நூறு கவிதைகளுடன் தொகுப்பை நிறைவுசெய்யலாம் என எண்ணினால் அதுமுடியாமல் போனது.