வாய்த்திட்ட இப்பிறவி ; வளர்ந்து நன்றாய்
—-வண்டமிழின் புலமைபெற்றுக் கவிதை யாத்து
தூய்மையான புகழுடனே உலகம் போற்ற
—-துலங்குகின்ற பலநூல்கள் தமிழ்க்க ளித்துச்
சேய்நானும் தலைநிமிர்ந்து நின்று நன்றாய்
—-செழுமையான வாழ்வினிலே வாழ்வ தெல்லாம்
தாய்தந்தை இருமனங்கள் கலந்தொன் றாகித்
—-தமைமறந்த கணப்பொழுதின் இழப்பி னாலே !
இழக்கின்ற கணப்பொழுது பலரின் வாழ்வை
—-இனிக்கின்ற வாழ்வாக உயர்த்தும் மேலே
இழக்கின்ற கணப்பொழுது பலரின் வாழ்வை
—-இன்னலுக்கு வழிகாட்டித் தள்ளும் கீழே
இழப்பதுவும் பெறுவதுவும் காலம் தன்னை
—-இயக்குகின்ற நம்முடைய திறமை யாலே
அழகான சிந்தனையில் முயல்வோர் இங்கே
—-அருவினைகள் பலபுரிந்தே நிலைத்து நிற்பர் !
அடிப்பட்ட புறாவிற்காய் நெஞ்சிற் குள்ளே
—-அணுப்பொழுதில் சுரந்திட்ட இரக்க அன்பால்
துடித்தரிந்து தன்சதையை அளித்த தாலே
—-தூயபுகழ் சிபிபெற்றே வாழு கின்றான்
அடிப்பட்டுத் தேர்காலில் இறந்த கன்றின்
—-ஆவடித்த மணியோசை கேட்டு நாளை
முடியேற்கும் தன்மகனைக் கொன்று நீதி
—-முடிநின்ற மனுயின்றும் வாழு கின்றான் !
பொற்கால்கள் நடனத்தில் மனமி ழந்த
—-பொல்லாத கணப்பொழுதால் கோவ லன்தான்
நற்செல்வம் தனையிழந்தான் சிறப்பி ழந்தான்
—-நாடுவிட்டு வேற்றுநாட்டில் உயிரி ழந்தான்
பொற்கொல்லன் சொல்தன்னைக் காதால் கேட்டுப்
—-பொன்போன்ற கணப்பொழுதில் சிந்திக் காமல்
நற்சொல்லில் நஞ்சுதனைக் கலந்த தாலே
—-நல்லுயிரை இழந்துபாண்டி பழியைப் பெற்றான் !
கண்ணில்லா எலன்கில்லர் கல்வி கற்றார்
—-காதில்லா மீத்தோவன் இசையில் வென்றார்
நொண்டியான டாம்விட்கர் இமயம் தொட்டார்
—-நொந்துமனம் போகாமல் இவர்க ளெல்லாம்
மண்மீதில் சாதனைகள் படைப்ப தற்கு
—-மனத்துணிவைக் கணப்பொழுதும் இழந்தி டாமல்
கண்போலக் காலத்தை மதித்த தாலே
—-காலத்தைக் கடந்தின்றும் நிற்கின் றார்கள் !
கணப்பொழுதில் தோன்றிட்ட சிந்த னையின்
—-கட்டமைப்பே அறிவியலின் அற்பு தங்கள்
கணப்பொழுதும் தளராத முயற்சி யாலே
—-கண்டதுதான் இவ்வுலக சாக னைகள்
கணப்பொழுது தானேயென் றெண்ணி டாமல்
—-காண்கின்ற சிறுதுளிகள் வெள்ள மாகிக்
குணக்கடலாய் மாறல்போல் நொடி கள்தாம்
—-கூடியொரு நாளாகும் மறந்தி டாதே !
கழிந்திட்ட கணப்பொழுதோ மீண்டு மிங்கே
—-கனவினிலே வருவதன்றி நேரில் வாரா
வழிவழியாய் சொல்கின்ற சொல்லாம் பொன்னாய்
—-வாய்த்திட்ட காலத்தைக் கண்ணாய்க் காத்து
விழிப்போடே அப்பொழுதை வீணாக் காமல்
—-விளைவிக்கும் பயிரைப்போல் பயனாய்ச் செய்தால்
விழிமுன்னே நிற்கின்ற கல்லெ ழுத்தாய்
—-வீற்றிருக்கும் நம்முடைய புகழு மிங்கே !
கணப்பொழுதில் வருகின்ற கோபந் தன்னைக்
—-கழித்திட்டால் வரும்பகையோ ஓடிப் போகும்
கணப்பொழுதில் வருகின்ற சபலம் தன்னைக்
—-கழித்திட்டால் பாலியலின் நோயும் வாரா
கணப்பொழுதில் வருகின்ற ஆசை தன்னைக்
—-கழித்திட்டால் ஏமாற்றம் துயரம் இல்லை
கணப்பொழுதில் வருகின்ற பழிவெறி தன்னைக்
—-கழித்திட்டால் குரோதங்கள் வளர்வ தில்லை !
கணப்பொழுது கணப்பொழுதாய் வாழும் வாழ்க்கை
—-கழிவதினை நாமெண்ணிப் பார்ப்ப தில்லை
மணக்கின்ற வாழ்வாக வாழும் வாழ்க்கை
—-மண்தன்னில் மாற்றுதற்கே திட்ட மிட்டுக்
கணப்பொழுதைப் பயன்பொழுதாய் ஆக்கும் போதே
—-காலம்நம் பெயர்தன்னை நினைவில் வைக்கும்
மணலாக இல்லாமல் மணலி ருக்கும்
—-மாக்கடலின் முத்தாக ஒளிர்வோம் நாமும் !
