அத்தானே ! அத்தை மகனே !
தித்திக்கும் பேச்சு அழகா!
வித்தைகள் பல கற்றவனே !
நித்தம் எனக்குத் தரிசனம் தா.!
பெண்கள் மயங்கும் பேரழகா !
கண்கள் விரும்பும் கட்டழகா !
மலையென தோள்கள் பெற்றவனே !
மாலையிட சீக்கிரம் வந்துவிடு !
பகலை வெறுப்பாய் பார்க்கிறேன் !
இரவை முத்தமிட்டு அழைக்கிறேன் !
கனவுலகில் உன்னோடு வாழ்கிறேன்.!
நனவுலகில் என்னை வாழவிடு.!
I மின்னிதழ் I உழைப்பாளர்களை உயர்த்துவோம்
உழைப்பாளர்களை உயர்த்துவோம்
உழைப்பே என்றும் உயர்வாகும்!
உடலை உறுதி ஆக்கிவிடும்!
தழைக்கும் தொழில்கள் நாட்டினிலே
தளரா உழைப்பின் பலனன்றோ!
கவிதை எழுதுவதற்கு எத்தனையோ வடிவங்கள் இருந்தாலும் மரபு வடிவம் என்பது மாறாத ஒரு வடிவம்; மரபு அழிந்துவிட்டது; அது திரும்ப எழாது; புதுக்கவிதை போன்ற புதிய வடிவங்கள் தோன்றிவிட்டன. நம் எண்ணப்படி எழுதலாம் என்று எண்ணியவர்களின் எண்ணங்கள் தவறு என நிரூபிக்கும் வகையில் உருவான தொகுப்பே இது.
ஒரே ஒரு வேண்டுகோள் 12 மணிநேரத்திற்குள் பொழிந்த கவிதைகள் என்னைத் தக்க முக்காடச் செய்து விட்டன. ஒரு நூறு கவிதைகளுடன் தொகுப்பை நிறைவுசெய்யலாம் என எண்ணினால் அதுமுடியாமல் போனது.