ஐந்தாண்டுகளுக்கொருமுறை
வரிசையில் வந்து
காதுகுத்திக் கொள்ளும்
வாக்காளர்கள்.
கறைபடிந்த கைகளுக்கே
வாக்களித்தோம்
என்பதை உணர்த்த
கறையாய் கையில் மை.
இலவசங்களைக் கொடுத்து
வளர்த்துப் பழக்கப்பட்ட
கிளிப் பிள்ளைகள்.
ஐந்தாண்டுகளுக்கு முன் அளித்த
அதே வாக்குறுதிகள்
மறுபடியும் ஊர்வலமாய்…
மறதியின் பிடியில்
வாக்காளர்கள்.
மாற்றம் என்ற பெயரில்
ஏமாற்றப்பட்டோம் என்பதைக்கூட
ஏற்றுகொள்ளாத ஏமாளிகள்.
காலம் மாறும்.
வாக்காளர்கள்
விழிப்புணர்வை அடையும்
காலம்
வெகுதூரம் இல்லை.
கவிதை எழுதுவதற்கு எத்தனையோ வடிவங்கள் இருந்தாலும் மரபு வடிவம் என்பது மாறாத ஒரு வடிவம்; மரபு அழிந்துவிட்டது; அது திரும்ப எழாது; புதுக்கவிதை போன்ற புதிய வடிவங்கள் தோன்றிவிட்டன. நம் எண்ணப்படி எழுதலாம் என்று எண்ணியவர்களின் எண்ணங்கள் தவறு என நிரூபிக்கும் வகையில் உருவான தொகுப்பே இது.
ஒரே ஒரு வேண்டுகோள் 12 மணிநேரத்திற்குள் பொழிந்த கவிதைகள் என்னைத் தக்க முக்காடச் செய்து விட்டன. ஒரு நூறு கவிதைகளுடன் தொகுப்பை நிறைவுசெய்யலாம் என எண்ணினால் அதுமுடியாமல் போனது.
ஹைக்கூ திண்ணை செப்டம்பர் / ஒக்டோபர் மின்னிதழைத் தொகுக்கும் வாய்ப்பு எனக்குக் கிடைத்ததில் மட்டற்ற மகிழ்ச்சியும் பெருமிதமும் அடைகிறேன். இந்தப் பெறுமதியான வாய்ப்பை வழங்கிய கவிச்சுடர் கல்யாணசுந்தரம் ஐயா அவர்களுக்கு முதற்கண் எனது நெஞ்சம் நிறைந்த நன்றிகளைச் சமர்ப்பிக்கிறேன். ஹைக்கூ என்றால் என்ன, அதை விளங்கிக் கொண்டு அதன் விதிமுறைகள் பற்றி அறிந்து அதன்படி எழுத எல்லோரும் முனைகின்றார்களா என்பது கேள்விக்குறியே. சிலர் இலக்கண விதிமுறைக்கேற்ப ஹைக்கூ கவிதைகளை எழுதுகின்றனர். ஆனாலும் சிலர் இலக்கண விதிகளைக் கொஞ்சம் மீறிப் புதுமையாக, வித்தியாசமாக எழுதுபவர்களாக இருக்கிறார்கள்...