ஏற்றம் தரும் எண்ணங்கள் – எழுத்தாளர் சி.சுரேஷ்

அடுத்து, இப்படிப்பட்ட படைப்பாளிகள் உருவாகுவதற்கு என்னென்ன செய்யலாம்னு நீங்க நினைக்கிறீங்க?  ஊக்கம் கொடுக்கப்பட வேண்டும். சமூகத்தில் என்ன மாற்றங்கள் வரணும்னு நீங்க நினைக்கிறீங்க?  இப்ப ஒரு எழுத்தாளரா மாறுவது என்பது பல சிரமங்களுக்கு இடையில் தான் எல்லா எழுத்தாளர்களும் பொருளாதார சுதந்திரமாக இருக்க முடியும் என்பது பெரிய கேள்விக்குறியாக இருக்கிறது கொண்டாடப்படுகிற எழுத்தாளர்களுக்கு கூட பொருளாதார ரீதியாக பெரிய வாய்ப்பு இருப்பதில்லை. மித்த கலைத்துறையில் கிடைக்கின்ற ஒரு வாய்ப்பு எழுத்தாளர்களுக்கு கிடைப்பதில்லை. அதே நேரத்தில் பொருளாதாரமும் அவசியமாகிறது பொருளாதார பற்றாக்குறையால் தொடர்ந்து இத்தளத்தில் இயங்க முடிகிறதா? 

 எழுத்தாளர்கள் பொறுத்தவரைக்கும் நீங்க வந்து சினிமாவுக்கு போய் எழுதுனாங்கன்னா… அங்க அவங்களுக்கு  நிறைய வருமானங்கள் இருக்கிறது. அதிலேயும் நல்ல கருத்துக்களை சொல்லலாம்.

 ஆனால் முழுமையாகவே வெளியில் நாம் எழுதும் பொழுது ஜனரஞ்சகமாக எழுதக்கூடிய சூழலும் இருக்கிறது. மக்களுக்கு ஏற்றபடி எழுதுகிற ஜனரஞ்சக எழுத்துக்கள் என்று ஒன்று இருக்கிறது.

 எழுத்துக்கள் ரெண்டு தாங்க. புரியும் எழுத்துக்கள், புரியாத எழுத்துக்கள். புரியாத எழுத்துக்களை மரபு இலக்கியங்கள் என்பார்கள். புரியும் எழுத்துக்களை நவீனம் என்பார்கள். இதுல நீங்க பார்த்தீங்கன்னா

பெரும் பகுதியான மக்கள் புரிந்து கொள்ளும் வகையில் நாம் ஒரு கருத்தை கொண்டுசேர்க்க வேண்டும்.

 ஒரு சில பெரியப் பெரிய எழுத்தாளர்களுடைய புத்தகங்கள் உங்களுக்கு புரியாது.  அது ஒரு மேதாவித்தனமாக இருக்கும். போற்றப்பட வேண்டிய எழுத்து என்றாலும் ஒரு குறிப்பிட்ட சாரரிடம் அக்கருத்தோட்டம் போய் அடங்கிவிடுகிறது.

 இப்ப நம்ம ஜனரஞ்சகமா எழுதும் பொழுதும் அதுல சமூக நீதிகளை சொல்லலாம். மேதாவித்தனமாக எழுதக்கூடிய எழுத்துக்களிலும் சமூக நீதியை கொண்டு செல்லலாம்.

 முக்கிய செய்தி என்னவென்றால்… அந்த சமூக நீதியானது எத்தனை பேரை போய் சேர்ந்தது என்பதே முக்கியம்.

 இரண்டாவது எழுத்தாளன் என்பவன் பொருளாதாரத்தை சார்ந்து  எழுதக் கூடாது. இந்த சமுதாயத்திலே அவன் ஒரு நடமாடுகின்ற பொதுவுடைமைவாதி. அவனுடைய தேவைக்கு அவன் இந்த எழுத்தையே நம்பி இருக்க வேண்டிய அவசியம் இல்லை.

 இந்த சமுதாயத்திற்கு அவன் எதையாவது செய்ய வேண்டும். இலக்கியம் என்றால் என்ன என்று நினைக்கிறீர்கள்? இலக்கு இயம்புதல் ஒரு நோக்கம் எழுத்தில் இருக்கணும். ஒரு லட்சியம் இருக்கணும். அதை சொல்ல வேண்டும் அதுதான் இலக்கியம்.

 இப்ப, எழுத்துன்னு எடுத்துக்கிட்டிங்கனா…  நவீன இலக்கியம், மரபு இலக்கியம்னு இருக்குது.

 மரபு இலக்கியம்னு நீங்க பார்த்தீங்கன்னா… பாரதியார் வாழ்ந்ததற்கு முன்பெல்லாம் அதற்கு முன்பு இருந்ததெல்லாம் மரபு இலக்கியம்.

 ஒரு அரசனுக்காக, ஒரு அரசுக்காக எழுதப்படுகின்ற எழுத்துக்கள் எல்லாமே மரபு இலக்கியத்தை சார்ந்தது.

 மக்களுக்காக குரல் கொடுக்கிற எழுத்துக்கள் மக்களுடைய அநீதிகளை வெளிப்படுத்துகிற எழுத்துக்கள் மக்களுக்காக எழுதப்படுவது தான் நவீன இலக்கியம்.

 இதை நாம் சரியாக தேர்வு செய்து கொள்ள வேண்டும். என் எழுத்துக்கள் மக்களுக்கு பயன்பெறும் வகையில் இருக்கிறதா? சமுதாயத்தின் உடைய முன்னேற்றத்திற்கு ஏற்றதாக இருக்கிறதா? என நாம் பார்க்க வேண்டும்.

 அடுத்து எழுத்தாளனுக்கு நீங்கள் சொன்னது போல பொருளாதார பிரச்சனைகள் இருக்கத்தான் செய்கிறது. நான் இந்த எழுத்தை நம்பி வாழ முடியாது.

 ஆனால் என்னுடைய எழுத்து மத்தவங்களை வாழவைக்கும். எழுத்து இல்லாமல் ஒன்றுமே செய்ய முடியாது. அதனாலதான் திருவள்ளுவர் சொல்கிறார்.

அகர முதல எழுத்தெல்லாம் ஆதி  
பகவன் முதற்றே உலகு

என்கிறார்

 ஆகையால் The word is communicate with all people உணர்ச்சிகளின் வடிவங்கள் தான் எழுத்துக்கள். அதாவது வார்த்தைகள்.

 வார்த்தைகள் இல்லாமல் இங்கு ஒன்றும் செய்ய இயலாது. நீங்க ஒரு பேச்சாளர், எழுத்தாளர் என்றால், எது என்றாலும் வார்த்தைகள் அவசியமாய் தேவைப்படுகிறது.

 அதனால் தான் புனித வேதாகமத்தில் கூட  ஆதியிலே வார்த்தை இருந்தது.  அந்த வார்த்தை தேவனிடத்தில் இருந்தது. அந்த வார்த்தை தேவனாய் இருந்தது.  

 so word is powerful weapon வார்த்தையை வைத்து தான் இன்று எல்லாமே நடக்கிறது. இந்த வார்த்தை வந்து நமக்கு என்னத்த சம்பாதித்து கொடுக்கிறது என்பது முக்கியம் இல்ல. மத்தவங்களுக்கு அந்த வார்த்தை மூலம் என்ன பிரயோஜனம்?

 அதில் ஜீவன் இருக்கு சார். வல்லமை இருக்கு சார். அந்த வார்த்தை வந்து சார் அழிக்கிறது. என்னுடைய எழுத்துக்கள் அணுகுண்டை விட அதிக வல்லமை வாய்ந்தது.

 பல நன்னெறி புத்தகங்களைப் படித்துப் படித்து நாம (Transformation) மறுரூபமாகி  நம்மகிட்ட இருந்து போகக்கூடியதும் அப்படிப்பட்டதை , ஒரு காரியங்களை உருவாக்கணும் சார்.

 இன்னைக்கு புத்தகம்னா கண்டது போனது கத்திரிக்கா எல்லாம் புத்தகம் தான் நம்ம தேர்ந்தெடுத்து படிக்கணும் சார். அதுதான் ரொம்ப முக்கியம்

 மகாத்மா காந்தியினுடைய வரலாறு எல்லாம் படித்து எத்தனையோ பேருடைய (life changeable) வாழ்க்கை நன்மாற்றம் அடைந்திருக்கிறது.

நல்ல புத்தகங்கள் நாளைய பிள்ளைகளுடைய வாழ்க்கையை நிமிரச் செய்கிறது.

 புத்தகம் வாசிப்பது என்பது ஒரு நல்ல பழக்கம். அந்தப் பழக்கத்தை நம்மிடம் கொண்டு வருவதற்கு முதல்ல நாம என்ன செய்யணும்? கருத்து செறிவுள்ள புத்தகத்தை உடனே படிக்க முடியாது இப்படி இருக்கும் போது. முதல்ல படிக்க ஆரம்பிக்கும் போது எந்த மாதிரியான புத்தகங்களை படிக்கலாம்? இப்ப காட்சி ஊடகங்களில் செல் திறன் பேசிகளில் அதிக நேரத்தை செலவிடப்படுகிற மக்களை எப்படி புத்தக வாசிப்பிற்குள் வழிநடத்த இயலும்? புத்தக வாசிப்பிற்குள் பழக்கப்படுத்துவதற்கு படிப்படியாக நாம் என்ன செய்ய வேண்டும்?

 இன்னைக்கு, புத்தகத்தை புரட்டுவதை காட்டிலும் எல்லாருடைய கைகளிலுமே ஆண்ட்ராய்ட் மொபைல் வச்சிருக்காங்க. போன் இருக்கு.

இப்ப புத்தகத்தை கொண்டு போய் அதில் சேர்க்கணும். இதில் இரண்டு கோஷ்டிகளாக இருக்கிறார்கள். நாம புத்தகத்தை வாங்கி புரட்ட வேண்டும் என்கிறார்கள் அது சரி.

 நான் புத்தகத்தை புரட்டப் போவதில்லை என பெரும்பான்மையான மக்கள் இருக்கிறார்கள். இப்ப அவங்களுக்கு புத்தகங்களை கொண்டு போய் சேர்க்க டிஜிட்டல் மீடியா அவசியம்.

 அதைப் பற்றி ஒரு கவிதை எழுதி இருக்கிறேன்…

புத்தகங்களின்
பேரக் குழந்தைகள்
மின் புத்தகங்கள் 

மொபைல் வைத்திருப்பவர்களிடம் புத்தகங்களை  டிஜிட்டல்  வாயிலாக தான் கொண்டு செல்ல வேண்டும். அதுல அவன் படிச்சுப் படிச்சு படிக்கிற பழக்கம் வந்த பிறகு சொல்ல வேண்டியதில்லை அவனே புத்தகம் வாங்க ஆரம்பிப்பான்.

அவன படிக்க வைக்கணும்னு ராமாயணம், மகாபாரதம், தொல்காப்பியம்ன்னு  மரபுக் கவிதைகளை எல்லாம் படிங்க கொண்டு போய் கொடுத்தா… அவன் கண்டிப்பா படிக்க மாட்டான். இலக்கியத்தைப் பற்றி என்ன கொண்டு போய் திணிச்சாலும் அவன் செவி சாய்க்க மாட்டான். இப்ப நீ என்ன சொல்ல வர அப்படின்னு கேட்பான்.

இப்ப திரைப்படம் அப்படின்றத பத்தி சுருக்கமா சொல்லணும்னு வச்சுக்கோங்க

கற்பனை தேரில்
உண்மையின்
ஊர்வலம்

இதையே நீங்க ஐம்பது பக்கம் அளவுக்கு சொன்னா அவனுக்கு கேட்கிற அளவுக்கு பொறுமை இல்லை. இப்ப ஃபாஸ்ட் ஃபுட் காலத்துல வாழ்ந்துட்டு வாழ்ந்து வந்துட்டு இருக்கான். இன்னைக்கு இப்ப நாம என்ன சொல்ல வருகிறோமோ அதை அவனுடைய லெவலுக்கு இறங்கி வந்து இலக்கிய தரம் மாறாமல் சொல்லணும். குறையாமல் அவனுக்கு ஏற்றபடி நாம் மாற்றி சொல்ல வேண்டும்.

இப்ப கவிதைகளை வாசிக்க வைக்கணும்னா முதல்ல துளிப்பா வாசிக்க வைக்கணும். இது திருவள்ளுவருக்கு தெரிந்த விஷயம் இப்ப நாமும் பின்பற்ற வேண்டியது அதே முறைதான்.

ஏழு வார்த்தைகள் போட்டால் போதும் முடிஞ்சது துளிப்பா.

துளிப்பாக்களை வாசிக்க வைக்கணும். ஒரு சின்ன துளிப்பா உள்ளயே நிறைய விஷயங்களை சொல்லலாம்.

இப்ப இயேசு அப்படின்ற தலைப்பில் நிறைய பக்கங்கள் எழுதி இருக்காங்க அத நான் எளிமையா கவிதை வடிவில்…

சாப பூமியில்
பாவ இருளை அகற்ற
விண்ணிலிருந்து
மண்ணுக்கு வந்து
கன்னியின் வயிற்றில்
உதித்த நீதிச் சூரியன்

இவ்வளவு தான் சார். சொல்ல வேண்டிய விஷயத்தை சுருக்கமாய் இனிமையாய் சொல்ல வேண்டும்.

உதாரணத்துக்கு இன்னொரு கவிதையையும் சொல்கிறேன் தலைப்பு கருக்கலைப்பின் உருவங்கள். கருவில் கலைந்த  உருங்களை குறித்து…

இரும்பு முட்டைக்குள்
மூச்சித் திணறிய
கோழிக்குஞ்சுகள்

மண் உண்ண
வாயில்லா
மண்புழுக்கள்

அபலைகளின்
கருவறைகளில்
காமுகர்களால்
எழுதப்பட்ட
அலங்கோல கவிதைகள்

இறைவனின்
விலாசத்தில்
மரித்துப்போன
விஐபிக்கள்

சொல்ல வேண்டிய மேட்டர். இனிமையா சொல்லி பழக வைக்கணும் அதுக்கப்புறம் அவனா தேடித் தேடி படிப்பான்.

சார் ஒவ்வொருத்தருக்கும் ஒரு டேஸ்ட் இருக்கு. நாமளா போய் திணிக்க கூடாது. பள்ளிக்கூடத்திலே பாருங்க… சில கிளாஸ் டீச்சர் வரும்போது அவன் ரொம்ப சந்தோஷமா இருப்பான். சில ஆசிரியர்கள் வரும்போது ஏன்டா இவர் வராரு அப்படின்னு சொல்லுவான். எழுத்து கூட அப்படிதான் முதல்ல அவன் நிலைமைக்கு நாம் இறங்கி போகணும். அப்புறம் அவனுக்கு ஏற்ற கருத்துக்களை நாம் சொல்ல வேண்டும்.

முதல்ல துளிப்பா கொடுக்கலாம். அப்புறம் ஒரு பக்க கதைகள் கொடுக்கலாம். அப்படியே அவன் படிக்க ஆரம்பிச்ச பிறகு, தொடர்கதைகள் நாவல்கள் படிப்பான். ஆனால் எல்லாவற்றிலுமே ஓர் நீதி போதனை இருக்க வேண்டும்.