பவானி ஆற்றங்கரையில் ஒரு பைந்தமிழ்ச்செம்மல்

• வேங்கைமார்பன் என்ற பெயரின் இரகசியம் என்ன?

ஒரு தமிழ்ப் பாவலரை, அடியேனை தமிழ்ப் பெயராலும் உலகத்திற்கு அறிமுகம் செய்யலாம் என்று ஒரு புனைப் பெயரை தேர்வு செய்தேன். மதம், குலம் ஏதும் கலவாதப் பெயராக இருக்கும் பட்சத்தில் மத நல்லிணக்கம் கொண்டு  அனைத்து மதத்தையும் சமமாகப் பாவிக்கும் எனது எழுத்துக்களுக்கும் பொருந்தட்டும் என்ற எண்ணம். அதன் வெளிப்பாடு “வேங்கை மார்பன்”

• தாங்கள் பிறந்த ஊர் மற்றும் பெற்றோர் குறித்து..

நான் பிறந்தது ரம்மியமான இயற்கை சூழல் அமைந்த மேற்குத்தொடர்ச்சி மலை அடிவாரத்தில், நெல்லை மாவட்டத்தில் அமைந்த “பணகுடி” என்னும் சிற்றூர். தந்தை காவல் துறையில் பணிபுரிந்த,  இறையச்சம் கொண்ட சாமானியர். தாயார் இல்லத்தரசி. நடுத்தர குடும்பம்.

• தங்கள் இளமைக்காலக் கல்வி மற்றும் பட்டங்கள் குறித்து.

பள்ளி இறுதி வகுப்பு நெல்லை மாவட்டம் கல்லிடைக்குறிச்சியில் “திலகர் வித்தியாலயம்”.  தமிழில் முதல் மதிப்பெண் பெற்று தேர்ச்சி. கணிதம் இளங்கலை படித்தது நெல்லையில் அமைந்த மதுரை திரவியம் தாயுமானவர் இந்து கல்லூரியில், முற்றும் ஆங்கில வழிக் கல்வி.

• கவிதை எழுதும் ஆர்வம் எப்படி வந்தது?

ஆரம்ப காலத்தில் ஆங்கிலம் மற்றும் இந்தியில் பற்று அதிகம். கணிதம் விருப்ப பாடமாக அமைந்தாலும் ஆங்கில இலக்கியம் மற்றும் புதினங்கள் நிறையவே படித்தேன். அதே சமயம் தமிழ் இலக்கிய இதிகாசங்களையும் விட்டு வைக்கவில்லை. பிடித்த எழுத்தாளர் நா. பார்த்தசாரதி, ஜெயகாந்தன், தி. ஜானகிராமன். பாரதியார் பாடல்கள் மேல் காதல் அதிகம். ஆனால் நான் கவிதை எழுத தூண்டியது நிச்சயம் செந்நாப் போதார் வள்ளுவர்தான். எதற்கு எடுத்தாலும் திருக்குறளை கோடிட்டுக் காட்டுவேன். அந்தச்

சொற்கள் மனதில் எப்போதும் எதிரொலித்துக் கொண்டே இருக்கும். கேட்டால் வேடிக்கையாக இருக்கும். நான் முதன் முதலில் பத்திரிகையில் எழுதியது அஞ்சலி கவிதைதான்.  முகநூலில் எளிமையான தமிழில் உரைநடை கூட கவிதை எனும் பெயரில் பதிவுகளாய் வந்து கொண்டு இருப்பதைப் பார்த்தவுடன் நாமும் ஏன் முயற்சி செய்யக் கூடாது என்று தோன்றியது. முதலில் கவித்துவமாக பின்னூட்டங்கள் போட ஆரம்பித்தேன். பின்னர் சில கவிஞர்கள் கொடுத்த ஊக்கத்தில் “நிலாமுற்றம்” என்ற குழுமத்தில் எழுத ஆரம்பித்தேன். இன்று உங்கள் முன் “வேங்கை மார்பனாக” நிற்கிறேன்.