வந்து சென்ற
எல்லா தடயங்களையும்
அழித்தாகி விட்டதென்ற
இறுமாப்பு
–
உன்
விஷமம் வழியும் விழியும்
நகைக்கும் வதனமும்
மனதில்
நீக்கமற நிறைந்துவிட்டதை
அறிந்ததும் அழிந்தது
–
தென்றல்
இனிதாய் வீசி
தொட்டுச்சென்ற கணத்தில்.
அது என்ன பார்வை
–
விழுங்கி விடுவதாய்
தெறித்து விழுவதாய்
–
எழவே இயலாத வண்ணம்
அமிழ்த்துவதாய்
–
தவிதவிப்பாய் தத்தளித்து
தத்தளிக்கச் செய்வதாய்
–
அன்பைப் பொழிவதாய்
காட்சியைக் காண விழைவதாய்
–
எத்தனை விந்தை செய்கிறது
உன் இரு விழிகளின்
ஒற்றைப் பார்வை
உடல் உறங்க
உள்ளம் உறங்க
உயிரும் உறஙிவிட
–
உன் நினைவு மட்டும்
பெரும்
ஊழிக்கூத்திடும்.
இரக்க மனத்தில்
ஒளிந்திருக்கும்
அரக்க குணம்
–
அனிச்ச மனம்
அன்பின் பாரம்தாங்காது
தவிக்க
–
மனம்
பதைபதைக்க
பரிதவிக்கவிட்டு
–
பாராமுகமாய்
செல்வாய்.
உயிர்ச்சிலை
எனதாய்
வந்தாய்
–
உயிரை
விழுங்கிவிடுவதாய்
பார்த்தாய்
–
உயிரைப்
பறித்துக்கொண்டு
சென்றாய்
–
உன்
மௌனத்தின் செய்திகளை
அறிந்துக்கொள்ள
உயிரைப் பின் தொடர்ந்து
மனமும் சென்றுவிட்டது.
