மருந்து

சுந்தர மருந்து 1

இல்லாளைத் துன்புறுத்தி இன்னொருத்தி கைப்பிடித்துப்
பொல்லா நடைபிணமாய்ப் போகாதீர்.-பல்லோரே !
எள்ளும் தமிழ்ஞாலம் என்றுமிவர் சேர்க்காதாம்,
உள்ளுவீர் கற்பின்றேல் கேடு.

சுந்தர மருந்து 2

இறைகிணறு ஈந்திட்ட ஈடற்ற நீரும்,
மறைசொல வந்திட்ட மாண்பும்-பொறைகொண்ட
நல்லோர்தம் நல்வாக்கும் , நானிலமும் , அற்றேயாம்
இல்லாரை வஞ்சித்த பேர்க்கு.

சுந்தர மருந்து 3

சொல்வள மில்லாமல், சோதனைகள் வெல்லாமல்,
பல்லோரும் காணப் பணியாமல்,-வல்லோரின்
வாய்வார்த்தை கேளாமல், வாழ்வழிக்கும் கீழோர்கள்
போய்வீழ்வார் துன்பக் கடல்.

சுந்தர மருந்து 4

பிறன்மருகப் பல்லிளித்துப், பித்தமுகங் கொண்டே,
அறந்தொலைத்து, மூடரென் றாகிப்-புறம்பேசி,
வாழும் மடமாதர் வாழ்வினில் காண்பராம்
சூழும் துயரப் பரிசு.

சுந்தர மருந்து 5

இறையை அறியானோ ஈன்றவர் தேடான்
மறைவழி நில்லானோ மாசன்.-கறைபெற்றுக்
காய்ந்த சருகாகிக் கன்னலுறு வாழ்வொழித்துப்
பாய்வானே பண்பிலார் மாட்டு.

சுந்தர மருந்து 6

நானிலத்தில் தந்தையரின் நற்சொற்கு ஈடுமில்லை!
வானிலொளிர் வண்ணமதாய் வாழ்வளிப்பார்-தேனிலவே !
ஈன்ற பெருந்தெய்வம் ஈகைத் தாயொக்கும்
வான்தமிழாம் தந்தையரைப் போற்று.

சுந்தர மருந்து 7

வல்ல மகத்துவங்கள் வாழ்வதில் கண்டவர்கள்
தொல்லை ஒழித்தின்பந் தொட்டார்கள்-நல்லோனே !
பல்லோரும் வாழ்ந்து பலன்பெற என்னாளும்
பொல்லாங் கொழித்தல் நன்று.

சுந்தர மருந்து 8

நல்லரசு
நாடாள்வோர் நாற்றிசைவாழ் நன்மக்கள் நன்கறிந்தே ,
ஏடாகி நிற்பார், எளியோர்க்கு.!-வாடாது
காத்து வளமாகிக் காதலுறும் நன்மனதாய்
பூத்து மகிழ்வார் சிறப்பு.

சுந்தர மருந்து 9

நற்றவத்தை நாடி நலமறந்து போனோரும்,
பெற்றதிரு ஒன்றில்லாப் பேயோரும்,-பற்றில்லேன்
என்றோரும், பாவையர்க்கண் ஏறிட்டால் ஏங்கியிவர்
பொன்வாழ்வே வாவென்பார் பூத்து.

சுந்தர மருந்து 10

அள்ளக் குறையாதாம் அன்போடு வாழ்விக்கும்
தெள்ளத் தெளிவாக்கும் தேயத்தில் -உள்ளத்
தடுமாற்றம் போக்கும்நற் தண்டமி ழென்றும்
வடுவில்லா ஆவி உடைத்து.