மரபுக் கவிதை
தந்தைக்கு ஒரு தாலாட்டு!
பத்துமாதம் வயிற்றுக்குள்
பத்தியமாய்ச் சுமக்கவில்லை
சித்தத்தில் உன்நினைவைச்
சிறிதேனும் இறக்கவில்லை!
தாலாட்டிப் பாலூட்டிப்
பார்த்திருந்தே இரசிப்பதில்லை!
ஆளாகி நீஉயர
அறிவுருத்த மறப்பதில்லை!
உயிரிருந்தால் போதுமென்ற
உணர்வுடனே இருப்பதில்லை!