பாவலர் தமிழறிஞர் சிமா.இளங்கோ

பெற்றோர்க்கு ஏழாவது பிள்ளை யாக பிறந்திருக்கின்றீர்கள். அது குறித்து….

என் உடன் பிறப்புகள் 5 அண்ணன்கள்! ஒரே பெண் ஆறாவது அக்காவாக ஏழாவதாக நான் அறுவரின் எச்சில்பால் குடித்து செல்வ மில்லா செல்ல பிள்ளையாக தாயின் மார்பில் 5 வயதுவரை பால் குடித்து வளர்ந்தவன்!

பள்ளி படிப்பு முடித்து 13 வது வயதிலேயே அம்மாவுடன் தோட்டக் காட்டு வேலைக்குப் போனவன்!

இலக்கிய ஆர்வம், கவிதை எழுதும் உந்துதல் எப்படி எழுந்தது உங்களுக்குள்?

1956 – 57 களில் கலைஞர் கருணாநிதி அவர்களின் ஏடுகளும் முத்தாரம் போன்ற எழுத்துகளின் பாய்ச்சல்களும் தான் என் இலக்கிய ஆர்வத்தின் முகத்துவாரம்!

நான் நிறைய நாள் வார மாத ஏடுகளையும், குறிப்பாக 57 களின் திமுக முரசொலி மன்றம் காஞ்சி தென்றல் திராவிடன் இன்னும் சில ஏடுகள்!

கவிதைகளில் சுரதா கண்ணதாசன் பொன்னிவளவன் முடியரசன் வாணிதாசன் போன்ற கழக கவிஞர்களின் கவிதை வீச்சுகளே என் கவியார்வ மூலத்திற்க் நதிமூலமாகும்!

உங்கள் இலக்கியப் பயணத்தில் விரல் பிடித்து அழைத்துச் சென்ற முன்னோடிகள்… என்று யாரையும் சொல்ல முடியுமா?

என் இலக்கிய எழில்வனப் பயணத் தின் அருவ ஆர்வமாய் உந்து சக்தியாய் எழுதுகோல் ஏந்த உணர்வலைகளை ஏற்படுத்தியதே பராசக்தி அல்ல! அந்த படவசன கர்த்தா கலைஞர் கருணாநிதியே ஆவார்!

நீங்கள் மலேசிய அரசின் கவிதை நூல் போட்டியில் பரிசு பெற்ற அந்த அனுபவத்தைப் பகிர்ந்து கொள்ளுங் களேன்…?

நான் மலேசிய பாரதிதாசன் குழுவும் – மலேசிய பாவலர் மன்றமும் இணைந்து நடத்திய உலகநிலை காவியப் போட்டியில் முதல் பரிசாக ம.வெ. 2000.00 கிடைக்பெற்றேன்!

நண்பர்களின் கணிப்பின்படி 3வது பரிசே எனக்கு நிச்சயம் என்றார்கள் போட்டி அறிவிக்க கூடிய. கல்லூரியே அமைச்சர் பெருமக்களாலும் நாட்டின் முக்கிய இலக்கிய சாம்ராட்டுகளாலும், கல்லூரி மாணவ செல்வங்களாலும் நிரம்பி வழிந்தது!

குறிப்பிட்ட அறிவிப்பு நேரம் வந்ததோ இல்லையோ? எனக்கு ஒருவித சொல்ல தெரியாத படபடப்பு! குளிரூட்டி செய்யப் பட்ட மண்டபமே எனக்கு வெட்டவெளி வெயில் காடாக வியர்த்து கொண்டியது!

நண்பர்கள் நிர்ணயத்து சொன்ன 3 வது பரிசுக்கான வெற்றியாளரை அப்பொழுது அறிவிப்பாளர் சொன்ன போது நான் நண்பர்களோடு நின்று கொண்டிருந்தவன் தொப்பென்று இருக்கையில் குந்தினேன்!

ஆம் மூன்றாம் பரிசு எனக்கு இல்லை!

நண்பர் தைரியம் சொன்னார்! சிமா நிச்சயம் இரண்டாம் பரிசிற்கு வாய்ப்பிருக்கிறது தைரியமாக இருங்கள் என்றார்! பாவி இந்த அறிப்பாளருக்கு என்ன நோக்காடு வந்தது! படுபாவி இப்படி இழுக்கிறானே? மனம் சபித்தது!

கொதிநீர்மேல் உட்கார்ந்தவன் போல் அந்த இரண்டாம் பரிசுக்கான வெற்றியாளர் பெயரும் வந்தது! அந்த அதிஷ்டசாலியும் நான் இல்லை!

நண்பர்களிடம் ஓய்வறைக்கு போய் வருவதாக என் கார் இருக்கும் இடம் தேடி சென்றேன்! ஆமாம் வீட்டுக்கு கிளம்பத்தான்!–

அப்பொழுது மண்டபத்தின் ஒலி பெருக்கி வெளியேயும் கேட்டது!

முதல் பரிசு ‘மருதி’காவிய நூலுக்கு என்று சொல்லி எழுதியவர் பெயரை சொல்லி முடிப்பதற்குள் என் நண்பர் மலேசிய நாடாளு மன்ற மேலவை உறுப்பினர் டத்தோ சி.கிருஷ்ணன் அவர்கள் பரபரக்க ஓடிவந்து என்னை அப்படியே கட்டிப் பிடித்துக் கொண்டார்!.