பாவலர் வள்ளிமுத்து நேர்காணல்

4. புதுக்கவிதையில் சொல்லும் ஒருசில கற்பனை கலந்த செய்திகளை அதே அழகோடு மரபில் சொல்ல இயலாது என்கிறார் களே அதைப்பற்றி தங்கள் கருத்து என்ன?

அவர்களின் இந்தக் கருத்தை முழுவது மாக ஏற்றுக்கொள்ள மனம் மறுத்தாலும், அவர்கள் பக்க நியாயத்தைக் மறுத்து விட்டுக் கடந்து செல்ல முடியாது.

இலக்கணத் தடைகளும் முன்னோர் கட்டிவைத்த மரபுகளும் வழக்கொழிந்த சொற்களும் ஒருவித இயலாமையை உள்ளுக்குள் புகுத்தியதாக உணர்ந்தனர். சொல்ல வந்த உணர்வை துல்லியமாகச் சொல்ல அவையே தடைக்கல்லாக உணர்ந்ததனால் அதை உடைத்துவிட்டு வெளியேறத் துடித்த கவிஞர் பலருக்கும் புதுக்கவிதை வடிகாலாக அமைந்தது..

இலக்கணம் படிக்காமலும் இலக்கியம் படிக்காமலும், பேனா எடுத்தவனெல்லாம் கவிஞனாக மாறிவிட்ட காலத்தின் கோலத்தில் சிலர் இவ்வாறு பிதற்றுவதை யும் காணத்தான் முடிகிறது..

சிலை செதுக்குபவனால் அம்மி கொத்த முடியாதா என்ன.? மரபாய்ந்த புலவருக்கு உணர்வும், சந்தமும், உவமையும், கற்பனை யும் கடலலையாய் வந்துவிழும்..! அதை உள்வாங்கும் அளவிற்குத் தன்னைத் தகுதி படுத்திக் கொள்ளாதவர்களின் புலம் பலைக் கண்டுகொள்ளாமல் கடந்து செல்வதே சரியாக இருக்கும் என நினைக்கின்றேன்.

5. நால்வகை பாக்களில் உங்களுக்கு பிடித்த பாவகை எது? ஏன்? அந்த பாவகையை அழகாகக் கையாண்ட பழம்பெரும் புலவர் யார்? அவர் எழுதிய செய்யுளில் உங்கள் மனங்கவர்ந்த கற்பனையில் அமைந்த செய்யுள் ஒன்றை சொல்லுங்களேன்?

இலக்கணத் தடை அதிகம் இல்லாத பா என்றால் அது ஆசிரியப் பா தான்.. சொல்லவந்த கருத்தை எளிமையாகச் சொல்லிவிடலாம் என்றதானால் சங்க இலக்கியத்தின் 95 விழுக்காடு இதே பா வகையால் நிரம்பிக் கிடக்கின்றது..

இலக்கணத் தடை அதிகம் உள்ள பாவென் றால் அது வெண்பாதான்.. அதனால் அதைச் சவாலாக ஏற்றுப் புலவர்கள் அனைவரும் புலியை அடக்கும் வீரம்போல் கருதி வெண்பாவில் வித்தகம் காட்டினர்…!

வடிவத்தால் தோல்வியடைந்த பா என்றால் அது கலிப்பாதான்… சொல்வடிவத்தால் தோல்வியடைந்த பா என்றால் அது வஞ்சிப்பாதான்..

ஆனாலும் நான்கு வகைப்பாவின் இனங்க ளான தாழிசை, துறை, விருத்த மென பாவின் வடிவங்கள் பல்கிப் பெருகியப் பின் விருத்தம் என்னும் பாவகை பேரிலக்கியங்களையும், காப்பியங்களை யும் புராணங்களையும் ஒருசில சிற்றிலக் கியங்களையும் தனது ஒழுகிய ஓசையாலும் விதவிதமான வடிவங்க ளாலும் ஆளத் தொடங்கியதை மறுக்க முடியாது. மற்றபடி…

நால்வகைப் பாவில் புலவருக்குப் புலி வெண்பா என்பதனால் புலியை அடக்குவதே எல்லாப் புலவருக்கும் விருப்பமாக இருக்கும் என்பதனாலும் நானும் விதிவிலக்கல்ல என்பதனால் வெண்பாவே எனக்குக் கூடுதல் விருப்பம்.

அந்த வகையில் வெண்பாவில் வித்தகம் மட்டுமல்ல புரட்சியும் செய்த ஆதிகவி ஐயன் வள்ளுவரே முதல்விருப்பம்.. அறத்துப் பாலிலும் பொருட்பாலிலும் தத்துவ ஞானியாக விளங்கும் வள்ளுவன் காமத்துப் பாலில் மாபெரும் கவிஞனாக மாறிப் புகுந்து விளையாடியிருப்பார்.

மதியும் மடந்தை முகனும் அறியாப்
பதியின் கலங்கிய மீன் – குறள் 1115

வானத்தில் இரவு நேரத்தில் விண்மீன்கள் மின்னுவது, அதாவது அவை அசைந்து நடுங்கிக் கொண்டே இருப்பதுபோல் தெரிவது இயல்பு, அதுவும் முழுநிலவு நாட்களில் இன்னும் மங்கலாகத் தெரியும்…

வள்ளுவர் இக்காட்சியைப் பார்க்கிறார் உற்று நோக்குகிறார். தன்கற்பனையை இரவுக் குறியில் நடுயாமத்தில் தன் காதலியைச் சந்திக்கும்போது பார்த்த அவள் முகத்தோடு நிலவையும் ஒப்பிட்டுப் பார்க்கிறார், உடனே இரண்டையும் ஒப் பிட்டுத் தன் கற்பனையையும் ஏற்றி இரண்டு வரியில் தனது குறளில் அடக்கு கிறார். இப்படி இந்த விண்மீன்கள் இருக்கின் றனவே இவை ஏன் இப்படித் தடுமாறி தடுமாறி அசைந்து அசைந்து ஒளிர்கின்றன. என்ன காரணமாக இருக்கும்..!

நள்ளிரவில் வானத்தில் நிலவும் ஒளிர் கின்றது.. அதே இரவில் பூமியிலோ என்காதலியின் முகமும் நிலவைப்போல் இரவில் ஒளிர்கின்றது. பாவம் எது உண்மையான நிலவென்று தெரியாமல் வானத்தையும் பூமியையும் பார்த்துப் பார்த்துக் கலங்கித்தான் விண்மீன் மின்னு வதாகக் காட்டியிருப்பார் வள்ளுவரின் எத்தனை அழகான கற்பனை.. இதைப் போலவே

1114 வது பாடலிலும் 1120, 1145 வது பாடலிலும்

கற்பனையில் கொடிகட்டிப் பறந்திருப்பார்..
வெண்பாவில் அழகியலைத் தொடங்கிவைத்தவர்
வள்ளுவரே என்பதால் வள்ளுவரை அதிகம் பிடிக்கும்.

6. சில பாடல்களை நாம் படிக்கும் போது இது கற்பனையின் உச்சம் என புகழ்வதுண்டு. அந்த உச்சம் என்பது மற்ற பாடல்களில் இருந்து எவ்வாறு வேறுபடுகிறது?

ஆணுக்குப் பெண்ணும் பெண்ணுக்கு ஆணும் எப்போதும் அதிசயம்தான். பெண்களின் பேரழகை அணுஅணுவாக உற்றுநோக்கிப் பாடாத கவிஞர் எப்படிக் கவிஞராக இருக்கமுடியும். பாதாதி கேசம் என்றும் கேசாதி பாதம் என்றும் முடிமுதல் அடிவரையும் அடிமுதல் முடிவரையும் வரிசைமுறைப்படி அடுக்கிப்பாடும் தனிச் சிற்றிலக்கியமே படைக்கும் முறையைப் பழம்புலவர்கள் வகுத்திருந்தனர் என்றால் புரிந்து கொள்ளலாம் அவ்வகையில்…

பெண்களின் கண்களை மீனாகவும், வண்டா கவும், தாமரை மலராகவும், கணை யாகவும் வாளாகவும் தமிழிலக்கியம் முழுவதும் காட்டியிருப்பர், அவ்வாறே முகத்தை நிலவாகக் காட்டி மயங்கியும் இருப்பர்.. கைகளை தாமரை மலரோடும் ஒப்பிட்டிருப்பர்..

அவை அனைத்தையும் தொகுத்துக் கூறிக் கற்பனையின் உச்சத்தில் கொண்டு வைத்திருக்கும் பாடலொன்றை விவேக சிந்தாமணியில் படித்துள்ளேன்..

அழகான பெண் ஒருத்தி குளக்கரையில் நடந்து வருகின்றாள்.. அவள் காதல் மயக்கத்தில் வேறு உள்ளாள்.. குளத்தில் நிறைந்து கிடக்கும் தாமரைப்பூவில் தேனைக் குடித்துவிட்டுப் போதையில் கரை யோரத்தில் மயக்கிக் கிடக்கின்றது வண்டு.. கரையிலிருந்த நாவல் மரத்திலிருந்து விழுந்த பழம்தான் கீழே விழுந்து கிடக்கின்றதோ என்று கையில் எடுத்துப் பார்க்கின்றாள் அவள்…

போதையில் கிடந்த வண்டு லேசாக விழித்துப் பார்க்கின்றது… அவள் முகம் நிலவைப் போல் தெரிகின்றது.. அவளின் கைகள் தாமரைப் பூவை நினை வூட்டுகின்றது..

அடடா நிலவு வந்துவிட்டதே.. இரவாகி விட்டால் தாமரை கூம்பிவிடுமே.. ஒருவேளை கூம்பிவிட்டால் தாமரைப் பூவுக்குள் இரவெல்லாம் சிக்கிவிடுவோமே எனப் பதறியடித்துப் பறக்கின்றது..

அதைப் பார்த்ததும் அந்தப் பெண்ணான வள் என்னடா இது..! என்ன அதிசயம் இது..! பழம் பறக்கிறதே பழம் பறக்கிறதே..! என்று பின்னால் ஓடுவதாகக் காட்டும் இப்பாடலில் மயக்க அணி தற்குறிப்பேற்ற அணி என அணிநயமும் நல்ல நகைச்சுவைத் தன்மையும், புலவர் தனது கற்பனையில் ஏற்றிக் காட்டியிருக்கும் பாங்கு வியக்கத் தக்கது.. இதோ அந்தப்பாடல்

‘‘தேனுகர் வண்டு மதுதனை யுண்டு
தியங்கியே கிடந்ததைக் கண்டு
தானதைச் சம்புவின் கனியென்று
தடங்கையா லெடுத்துமுன் பார்த்தாள்,
வானுற்றமதியும் வந்ததென் றெண்ணி
மலர்க்கரங் குவியுமென் றஞ்சிப்
போனது வண்டோ பறந்ததோ பழந்தான்..!
புதுமையோ விதுமெனப் புகன்றாள்.!’’

இப்படி வியந்து மகிழ்ந்த பாடல்கள் பலவுண்டு. விரிவு கருதி இந்த ஒருபாடலே இப்போதைக்குப் போதுமென நினைக்கின் றேன்..

7. தாங்கள் சிலேடைச் செம்மல் விருது பெற்றதை நான் அறிவேன். அதற்கான வாழ்த்துகள் சொல்லிக் கொள்கிறேன். தாங்கள் எழுதிய சிலேடையில் தங்க ளுக்குப் பிடித்த பாடல் எது?

நன்றி ஐயா… சிலேடை என்னும் வித்தகம் அவ்வப்போது செய்யுளின் இடை யிடையே பாடப்பட்டு வந்தாலும் அதனைத் தனி இலக்கியமாக்கி உலகறியச் செய்தவர். காளமேகப் புலவரே என்பதில் யாருக்கும் மாற்றுக் கருத்திருக்க முடியாது. அவருக்குப் பின்னர் நானூறு ஆண்டுகால வரலாற்றில் பலரும் முயற்சி செய்து பல பாடல்களை இயற்றினாலும் அது தோல்வியாகவே முடிந்திருந்தது.. அதன் பயன் படித்து மகிழ்தல் என்னும் உணர்வினைத் தாண்டி வேறொரு பயனும் இல்லாததும் காரணமாக இருக்கலாம்.

சொல்லாட்சியால் செய்யும், இரட்டுற மொழிதல் என்னும் சிலேடை முயற்சியைப் பைந்தமிழ்ச் சோலை முகநூல் குழுமத்தில் சிறுமுயற்சியாகச் செய்துபார்த்தேன். பல புலவர்கள் தந்த ஊக்கத்தால் வாரம் ஒரு சிலேடை வெண்பா எனத் திட்டமிட்டு இரண்டாண்டு கால உழைப்பில் நூறு சிலேடை வெண்பாக்கள் கொண்ட நூலை இயற்றி வெளியிட்டேன்..

காக்கைக்கும் தன்குஞ்சு பொன்குஞ்சு என்பதுபோல் நூறும் பிடித்திருந்தாலும் நீங்கள் கேட்டதற்காக குதிரைக்கும் மத்தளத்துக்குமாக நானெழுதிய சிலேடை

‘‘வார்பிடிப்பர் வாகாகத்
தோள்சுமக்க வைத்தடிப்பர்
போர்தொடுக்கும் முன்னால்
புகுத்திடுவர் – நேரிழையே..
கொட்டில் அடக்கிடுவர்
கொள்க குதிரையுடன்
மட்டும்நல் மத்தளம்நே
ரென்று..!’’

குதிரையில் செல்லும்போது வாரைப் பிடிப்பர், வாகாக நம்மைத் தோளில் சுமந்து செல்வதற்காக அதனை அடிப்பர், போரில் குதிரைப்படையையே முன்னால் செல்ல வைப்பர்.. கொட்டிலில் அடைத்துப் போடுவர் என்று குதிரைக்கும் மத்தளத்துக்கு வார் அடிப்பர், தோளில் சுமந்து கொண்டு வாகாக அடிப்பர், போருக்கு செல்லும் முன் மத்தளம் முழக்குவர், கொட்டும் மேள வகைகளுள் ஒன்றாக மத்தளத்தை அடக்கிக் காட்டுவர்..

இந்தச் சிலேடை நானெழுதி எனைக்குப் பிடித்த சிலேடைகளில் ஒன்று

சிலேடை வகை என்பது வாசகர்களுக்கு எந்த விதத்தில் பயன்படுகிறது.?

சிலேடையின் வாழ்வியல் பயன் அறநெறிப் பொருளியல் பயன் என்று ஏதுமில்லை. இப்பாவகை தோல்வி யடைந்ததற்கு அதுவும் கூடக் காரணமாக இருக்கலாம்..

படித்துச் சுவைக்கும் இன்பத்துப் பயன் என்பதைத்தாண்டி பெரிதாக ஒன்று மில்லை. என்றாலும் புலவருக்குச் உற்று நோக்கும் பண்பையும் ஒப்பிட்டுப் பார்க்கும் ஆற்றலையும் சொற்களஞ்சியப் பெருக்கத் திற்கும் துணையாக நிற்பதுடன்.. சொல் ஆளுமை மிக்க புலவர்களாலேயே இது சாத்தியப்படும் என்பதே உண்மை..

இதைப்பற்றி விரிவு காணவேண்டுமாயின் vallamai.com ல் படித்தேன் சுவைத்தேன் பகிர்ந்தேன்-2 ல் முனைவர் சுப்பிரமணியம் அவர்கள் எனது சிலேடையை விரிவாக ஆய்வு செய்து கட்டுரை வெளியிட்டுள்ளார் அங்குப் பார்க்கலாம்..