அல்லி மலர் பூத்திருக்கு
அங்கமெல்லாம் வேர்த்திருக்கு
மன்னவனே உன் நினைவில்
மனசெல்லாம் காத்திருக்கு…
உன் நினைவில் நான் வாழ
உள்ளமெல்லாம் இனிமையடி
என் நினைவில் குடியிருக்கும்
கன்னி உந்தன் இதயமடி…
பூப்போல உன் மனசு
பூத்திருக்கு எனக்குள்ளே
வண்டாக நீ வந்து
வாலிபத்தை தூண்டிவிடு…
அழகான தூண்டிலடி
அந்த இரு கண்களுமே
அப்படியே இழுக்குதடி
அள்ளிக்கொள்ளும் ஆசையிலே…
தண்ணிக் குடமெடுத்து
தனியாக வந்திருக்கேன்
தாகம் உனக்கிருந்தால்
தாவி வந்து என்னைத்தொடு…
மோகத் தீப்பறந்து
மல்லிகையை தீண்டிடவே
மாலை வருவதற்குள்
மானே நான் வந்திடுவேன்…
